وقتی کودکی و نوجوانی را در عصر آنالوگ تجربه کرده باشی، در رؤیاها و تخیل هم، ابزار و وسایل آینده را به صورت چیزهای پر از دکمه و عقربه و لامپ‌های رنگی هشدار دهنده و صداهای هشداردهنده می‌بینی. در معدود فیلم‌ها و سریال‌های آن دوره وقتی اتاق کنترل یک کارخانه پیشرفته را می‌دیم، یا دکمه‌ها فراوان جلوی خلبان‌ها را می‌دیم، تصور می‌کردم که با تک این کنترل‌ها چه‌ها که نمی‌شود کرد.